belki bir durak kahvecisi,
belki yol kenarındaki bir banktım.
gelenlerin bir soluk aldığı,
demli bir yudum çay ile rahata erdiği,
bazen ağlayıp yakardığı
bazen de derdine derman aradığı...
edebiyle gitmesini bildiler gelenlerden bazıları,
kırmadan, incitmeden küçük bir tebessümle...
bazılarıysa yaramaz çocuk edasıyla,
isimlerini kazıdılar yüreğime,
canımın acıyacağını bile bile
ve ben sadece bir duraktım, sadece bir bank yol kenarında
senin de gelip gittiğin,
senin de ismini kazıdığın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder